Toen mijn oma overleed kreeg ik een gouden ketting van haar met een donker rode steen. Deze droeg ik sindsdien vaak vooral omdat het een emotionele waarde voor me had. Maar een aantal keren brak de ketting kapot en goddank vond ik deze gelijk weer. De laatste keer dat deze gerepareerd werd vertelde de juwelier mij dat het goud op het breekpunt verzwakt was en dat het niet lang zou duren voordat het weer kapot zou gaan.Wat moest ik nu. Ik kwam toen op het idee om de hanger na te laten maken in het zilver, dit omdat ik zelf nooit goud draag dus in het zilver zou het geweldig zijn voor mij. Jaren heb ik het erover gehad maar er niks mee gedaan. Af en toe gaf ik mijn man de hint om dit eens te laten doen. Maar alles gebeurde maar de zilveren ketting kwam nooit.
Toen ik eind januari slaagde voor me opleiding hoopte ik (na weer aantal hints te hebben gegeven) dat ik de ketting zou krijgen, maar nee hoor. En vanavond kwam hij met een pakketje in huis en jawel wat zat erin...... mijn zilveren ketting met het originele steen van de gouden ketting. Blij als een klein kind. Toch een hanger die je niet veel ziet en mijn oma had hem destijds van mijn opa gekregen toen ze ook zoveel jaar getrouwd waren en ze droeg deze altijd. Dus vanaf nu ga ik deze ook dagelijks dragen. Ben er blij mee. Voor mij is het meer dan zomaar een zilveren hanger en ooit zal ik deze doorgeven aan één van mijn nichtjes.
